'Zorgen dat de leerling zijn examen haalt is het doel dat we hier allemaal hebben.'

Donderdag 25 april kun je tussen 17.00 en 19.00 uur een rondleiding krijgen door onze school, én is er ruimte voor al je vragen. Kom je ook? Meld je dan hier aan!

Boy Vissers is biologiedocent op het Joke Smit College. Daarnaast geeft hij lezingen en (proefjes)colleges over duurzaamheid, motivatie en onderwijs en vlogt hij voor Quest Junior.

‘Vind uit hoe verliefdheid werkt.’ Die wervende woorden voor de studie psychobiologie trokken hem destijds over de streep. Maar na zijn master Neuroscience was het Boy Vissers duidelijk dat hij zijn werkdagen niet wilde slijten in een laboratorium. Waar dan wel? In elk geval niet in het onderwijs, dacht hij. “Ik had een hekel aan docenten. Alleen die van biologie, die was leuk, omdat hij de lesstof tot leven bracht.” Toen Boy zich zes jaar geleden bij het Joke Smit College aanmeldde voor het traineeship ‘Eerst de Klas’, voor jonge academici met interesse in onderwijs én bedrijfsleven, ging hij er dan ook blind vanuit dat het ’t laatste zou worden.

Vrijheid

Het liep anders. Trainees staan, ook in de door het Joke Smit College zélf ontwikkelde opvolger van ‘Eerst De Klas’, ‘Trainees in Onderwijs’, vanaf dag één voor de klas. Boy voelde daar zich meteen als een vis in het water. “Het lesgeven ging soepel. Het klopte. Ik kreeg er energie van.” Hij zegt het vaak tegen de trainees die hij nu zelf begeleidt: je bent al een docent, je moet het alleen nog even worden. Hoe mooi het is als je het kwartje ziet vallen bij een kind, ervoer hij al als snowboardleraar. Nu maakt hij dat iedere dag mee. “Soms gaat het om een kleine stap; soms is het iets waar een leerling jaren mee worstelde”. Dat hij op het Joke Smit College jongeren van achttien in de klas heeft, ligt Vissers goed. Veel kinderen hebben een ‘rugzakje’. “Maar je hoeft hier geen politieagent te zijn, en ook geen babysitter. Leerlingen krijgen bij ons de verantwoordelijkheid en vrijheid die bij hun leeftijd past: je ziet dat ze die willen waarmaken. En we hebben allemaal hetzelfde doel: zorgen dat de leerling zijn examen haalt.”

Eervolle baan

De goede sfeer, het contact met collega’s, die net zo gepassioneerd zijn over hun vak als hij, het maakt dat Boy ‘een beetje verliefd’ is geworden op de school. Wat daaraan bijdraagt is de ruimte die hij van de schoolleiding krijgt om zich op andere vlakken te ontplooien. Zo volgde hij onlangs een managementopleiding, om te proberen het bedrijfsleven op groenere gedachten te brengen. “Ik wil mijn verwondering over mijn vak met zoveel mogelijk mensen delen, op allerlei manieren. Ik word daar niet alleen in vrijgelaten, ze juichen het hier toe.” En de leerlingen vinden het ook leuk dat hun biologieleraar óók succesvol vlogger is. Het één versterkt het ander, zegt hij. “Zo kan ik het materiaal uit een CO2-college voor managers gebruiken voor de lessen aan trainees. En dat ik elk dag voor de klas stam maakt mij een betere spreker daarbuiten.” Voor Boy is het duidelijk: hij heeft de meest fantastische en eervolle baan die er is. “Je helpt leerlingen verder, maar ook de maatschappij. Het mooiste compliment kreeg hij van een oud-leerling: ‘meester, bij u had ik nooit door dat ik in een les zat.”